Beyaz /Bağlanmışız

[Beyaz]

BAĞLANMIŞIZ

İnsanlar bağlandıkları kişilerin çogu hareketine alışır bağlanır. Gün geçtikçe bu süreçte ondan bazı parçaları kendine yuva edinmeye başlar. Bazen bir sözü,cümleyi,kelimeyi Ona sevdiricek olanda o insandır. Bazen hayatı sevdirip hayatını da alabilicek kişide o insandır onun için okadar bağlanır, alışır ki insanlar delicesine bitmeyecekmiş gibi yaşar her gününü delice. İnsanlar alışırmış bağlanırmış sevdiklerine bazen bir nefes sesini bile özlermiş hasret kalırmış o nefes sesine. Bir gün olur onda buldugun kendini sende kaybedeceksin seveceksin kaktüs olsa sarılıcaksın kaybedecegini bile bile koşacaksın bazen canın acıyacak ama daha fazla üsteleyeceksin. Onun verdigi acıya bile onun kollarında ağlamak isteyeceksin. Belki de ama o kolları bile olmayacak duymak isteyeceksin duyamayacaksın. Sevdigin o kendini buldugun insanın nefes alıp vermesine hasret kalıp kulaklarını tıkayacaksın sana karşı her gelen sese. En Kötüsüde Günün Birinde Bunların Hepsi olacak unutacaksın sevdiginin sesini o herşeyden çok isteyip duyamadıgın o ses tonunu onu haketmeyen yüzlerce belki de 5 para etmez insanların kulakları duyucak ama merak etme ondaki gördügün o güzelligi başkaları senin gibi anlamayacak senin gibi bakamayacak kimse ona. Ulaşamamak seni dahada deliye döndürücek bir şeyler yapmak isteyeceksin duymak,görmek,sarılmak gibi yapamayacaksın her seferinde ne kadar düşersen düş sen sadece kendini toparlayıp kanayan dizli yaralarıla kalkacaksın. Alıştım diyeceksin belki de unutamayacaksın belki bir söz,cümle,ses tonu hatırlatacak alışmaya çalıştıkça daha çok canın acıyacak gözlerin dolacak boğazında yumruk gibi kalacak zoruna gidicek belki de sonra ne mi olacak bir bekleyiş içinde olacaksın agzında bir sigara oturup bekleyeceksin belki de hiç senin olmamış birini sana gelmeyecek birini bekleyeceksin. Kulagında da bir şarkı . Zeki müren diyecek​

Elbet Bir Gün Buluşacağız Bu Böyle Yarım Kalmayacak.